ОКУП ТҮШҮНҮҮ
ӨЗ CӨЗҮБҮЗ МЕНЕН КАЙРА АЙТЫП БЕРГЕНГЕ КӨНҮГӨЛҮ
Ат чабыш
Балалыктын сүйүнүчүн өмүр бою унутпайсың. Менин артыкча сүйүнүчүм адеп кунан чапканым.
Жайлоого чыкканда кунанды таятабыз бапестеп таптады. Айт күнү суунун аркы-берки өйүзүндөгү айылдар оюн-тамаша курушту. Он чакты кунан, тай чабылмак болду. Күлүктөрдүн көкүлүн шүйүп, куйругун түйдүк. Башыбызга жоолук байлашты. Алеп-желеп болуп, жүрөк түрсүлдөп, сүрдөгөндү айтпа. Ат айдоочу күлүктөрдү белге чейин сүрүп барып, анан коё берди. Шатырап учкан көгүчкөндөрдөй артка кайрылып, чаап жөнөдүк. Жел менен жарышып, зымырап баратабыз.
Ат чабышта таятамдын тилин албай, кунанды жиниктирип алдым. Адегенде эле аттын оозун коё бергенмин. Ошентип, мен байгеге илинбей калдым. Бирок менин өмүрүмдө бул ат чабыш шаңдуу майрам болду.
Кеңеш Жусупов
УГУП ТҮШҮНҮҮ
ТЕКСТТИ КУНТ КОЮП УГАЛЫ. ӨЗ СӨЗҮБҮЗ МЕНЕН АЙТЫП БЕРГЕНГЕ МАШЫГАЛЫ
СЕЛКИНЧЕК
Көк чийип төбөбүз,
Селкинчек тебебиз.
Көгүчкөн өӊдөнүп,
Көкөлөй беребиз.
Көнгөнбүз баарыбыз,
Айланбайт башыбыз.
Эрте-кеч келебиз,
Энтеӊдеп ашыгып.
Күүлөйбүз кош колдоп,
Учасыӊ оболоп.
«Бөлп» түшүп каласыӊ,
Бош болсоӊ, сен коркок.
Аселдин, Кубандын,
Айталбайм кубанчын.
Кайкышса тим эле,
Кадимки ылаачын.
Селкинчек тебебиз,
Чыӊалат денебиз.
Кубаныч өзүнчө…
Куштарга теӊелиш.
Тебебиз кол бошто,
Жакшы оюн – достошсо.
Анык жол мына ушул –
Алпарчу космоско! Б.Асаналиев