ТЕКСТ ОКУУ

ӨЗ CӨЗҮБҮЗ МЕНЕН КАЙРА АЙТЫП БЕРГЕНГЕ КӨНҮГӨЛҮ

Кайберендин ээси

          Мергенчи тоодо аң уулап жүрөт. Тоо арасындагы аркар, кийик, бугулар карагай аралап качышат. Мерген токтобой, эс албай алардын артынан түшөт. Аскадагы жарты алачыктан тери шым, кемсел, малакай кийген байбиче чыгат. Ага алсыраган, аянычтуу, жаралуу бугуну көрсөтөт. Алачыкка кирип, чөйчөккө айран куюп келет. Мерген айранды ичет, бирок чөйчөктөгү айран түгөнбөйт. Ал кайберендин ээсине жолукканын түшүнөт. Байбичеге таазим кылып мылтыгын, тайгандарын алып кетет. Ошондон кийин ал мергенчилик кесибин таштаган экен.

Токойдун жандуу коргоочулары

     Биздин токойлордо кумурскалардын уюктары жалдан жылга азайып бара жатат. Токойлорду кыркуу менен адамдар майда жандыктарды да жок кылышууда. Кээ бир жолоочулар кумурсканын уюгунун жанынан жөн өтүшпөйт. Таяк менен чукулдап же буттары менен тепсеп кетишет. Токойдун кичинекей жашоочулары үчүн бул абдан чоң кыйынчылыктарды алып келет.

     Бир жолу эмен, кара жыгач өскөн аянтка зыянкечтердин тобу кол салышты. Алардын көптүгүнөн дарактардын кабыктары кыймылдап жаткандай көрүндү. Курттар дарактарды сыртын сыйрып жиберишти. Ушул учурда укмуштуу окуя болду. Курттар дарактын сөңгөктөрүнөн тездик менен түшө башташты. Аларды кумурскалар сүйрөп түшүрүштү. Токой сакчылары дарактарды сактап калышты.

    Жай ичинде кумурскалар миңдеген зыянкечтерди жок кылып турушат.